>>> Je wordt wakker, het is een zonnige ochtend, je hoofd begint meteen met plannen maken. Je loopt naar het toillet maar voor je terug bent op je slaapkamer, kun je de plannen van tafel vegen. Je voelt dat je lijf niet wil. De pijn is te hevig. Vandaag maar even niet. Helaas alweer de vierde dag deze week.

>>> Kinderen vragen veel aandacht, dat vind je helemaal niet erg. Dat is juist het fijne van moeder zijn. Helaas moet je meerdere keren per dag nee zeggen tegen je kinderen omdat de pijn te erg is. En je moet zelfs de kinderen vragen om te helpen bij huishoudelijke taken.

>>> Je voelt je steeds minder waardig als partner. Waar jij eerst het huishouden deed, ervoor zorgde dat de kinderen naar de sporten konden en ook romantisch met je partner kon zijn, lukt dat nu niet meer. Door de pijn moet je veel taken aan je partner vragen. En dan nog heb je geen energie meer over voor je partner.

>>>Je was echt een sociaal dier. Met de nadruk op was. Als er een feestje was, stond jij op de tafel te dansen, of het feestje te organiseren. Nu baal je al bij de uitnodiging, omdat je bang bent dat je door de pijn weer af moet zeggen of maar heel kort kan gaan. Dat is ook niet leuk voor je kids en je partner. Dan gaan die maar weer zonder jou.

>>> Werken je zou heel graag willen. Het liefst gewoon de dag volmaken net als ieder ander. Maar je trekt het niet. Door de pijnstillers zit je hoofd vol watten. Je meld je weer ziek. En de periodes worden steeds langer.